پایگاه خبری باور ما؛ حسن جاوید_ کارخانه سیمان دهلران با پیشرفت فیزیکی بیش از ۹۰ درصد همچنان بلا تکلیف رها شده است! دولت ها با وعده های سَر خَرمَنی می آیند و می روند اما چشمان مردم دهلران همچنان امید وار به وعده ها روزگار و بلکه سال ها را سپری می کنند اما امروز این مردم پی برده اند که دولت ها با هم تفاوتی ندارند و وعده هایشان همه از یک جنس آن هم توخالی ست! افسوس که دو دهه از شروع به کار پروژه ای با میلیاردها منابع ریالی و ارزی مملکت تا امروز به باد فنا داده است! سرمایه گذاری که ظاهرا هیچ دولتی توان پای کار آوردن او را ندارد و معلوم نشد پشت او به کجا و به چه کسی گرم است که دستور رییس جمهور تا رییس قوه قضاییه نزد او پَشیزی نمی ارزد و ارکان نظام را به باد تمسخر گرفته و هیچ ابایی از پشت گوش انداختن دستور روسای قوه های اجراییه و قضاییه مملکت ندارد!
از زمان سفر اژه ای ریاست قوه قضاییه به ایلام زمان زیادی نگذشته است که در جلسه شورای اداری وقتی علیزاده نماینده مردم در مجلس داد بر آورد که آقای اژه ای از عمر کارخانه سیمان دهلران بیش از بیست سال می گذرد و امروز با پیشرفت بیش از ۹۰ درصد خوابیده است، لطفا با توجه به حقوق عامه آن را از بلا تکلیفی خارج کنید که ایشان در همان جلسه، رییس سازمان بازرسی استان را مامور کرد که یک شنبه دیر است و شنبه باید کارخانه سیمان دهلران تعیین تکلیف شود، اما از آن زمان تا امروز بیش از یک سال می گذرد که تنها چند ماه سرمایه گذار مشغول به کار شد که ادامه نداشت تا این که آقای رییسی رییس جمهور به استان ایلام آمد و ایشان هم گفت کارخانه سیمان دهلران را هر چه سریع تر راه می اندازیم و دستور پیگیری سریع آن را داد اما از آن روز تا کنون دریغ از یک درصد پیشرفت فیزیکی! تا این که بهرام نیا استاندار ایلام در سفر استانی چند وقت پیش به دهلران، به کارخانه سیمان رفت که تا قبل از آن روز همه پیمانکاران رفته و در آن روز فقط دو نفر اصفهانی و چهار نفر دهلرانی مشغول کار بودند که به محض خروج ایشان از کارخانه، فردای آن روز آن دو نفر اصفهانی به اصفهان رفته و عملا دیگر بار کارخانه به کمایِ بیش از بیست ساله رفت و تاسف بار تر این که بعد از سفر استاندار از آن روز تا امروز یک ریال حقوق و بیمه کارگران پرداخت نشده است تا تمام امید کارگران و مردم دهلران به ناامیدی تبدیل شود و این جاست که مردم پی می برند تمام دولت ها یکی هستند و هیچ تفاوتی با هم ندارند
اکنون کارگران آن کارخانه و مردم شهرستان دهلران بعد از این همه دستوراتِ اکید از سران قوا تا استاندار و نماینده دیگر نمی دانند، به کجا و چه کسی ندای مظلومیت خود را برسانند تا شاید فرجی حاصل و روزی فرا رسد کارخانه سیمان دهلران برای رهایی از بلا تکلیفی، تعیین تکلیف و شاهد افتتاح آن باشند تا بلکه با راه اندازی آن راهی برای اشتغال جوانان و با وجود آن آرامشی بر بازار پر تلاطم سیمان ایران حاکم گردد.