شعله های سرکش کرونای جهش یافته در دهلران آتش به پا کرده، تا شعله این آتش شعله ور تر نشده است درصدد خاموش کردن آن بر آئید۔
این روزها عدهِ قلیلی که تعدادشان به اندازه انگشتان یک دست نیست همه جا و برای همه چیز دنبال سیاه نمایی هستند شروع به تفرقه افکنی بین مردم شهرستان دهلران کرده اند
وقتی سلیمانی دشتکی استاندار سابق چندی پیش در نشست ستاد مبارزه با کرونای استان از عملکرد ضعیف فرمانداران دو شهرستان دهلران و سیروان نسبت به سایر شهرستان های استان در کنترل و نظارت بر رعایت پروتکل های بهداشتی، فاصله گذاری اجتماعی و آمار بالای مبتلایان انتقاد کرد و اعلام کرد که فرمانداران این دو شهرستان باید در وضعیت هشدار و آماده باش به سر برده و دقت و حساسیت بیشتری به خرج دهند
این بار بنا به گواهی کارشناسان این ویروس کشنده تر از نوع قبلی است که با ساده انگاری مفرط و حضور مردم در خیابان و بیابان و تجمعات عزا و عروسی و بازارها مشاهده می شود بیم روزهای سختی را می دهد که اگر تهمیدات سختگیرانه ای در نظر گرفته نشود اسفند و فروردین وحشتناکی در پیش رو خواهیم داشت۔
ساده انگاریِ کرونا و رعایت نکردن پروتکل ها در شروع موج چهارم کرونا ویروس تاثیر بسزایی داشت۔ البته این به معنای آن نیست که مسئولان به خوبی وظایف خود را انجام دادند۔ مردم و مسئولان هر دو به سهم خود مقصر هستند۔
مردم بخش های سراب میمه، پهله زرین آباد، موسیان، دشت عباس و روستاهای آن بخش ها همه به جد خواهان فرمانداری ویژه دهلران هستند و این را مطالبه اول و آخر خود از مسئولان می دانند که بارها با نامه نگاری، طومار نویسی و دیدار با مقامات استان و کشور برای تحقق آن سعی کرده و امید وارانه نگاه به آینده دارند که قبل از پایان دولت تدبیر و امید نماینده مجلس و استاندار موافقت اصولی آن را از هییت دولت جمهوری اسلامی گرفته تا نوید آن را به مردم بدهند۔
اینجا دهلران است شهر ِ قربانگاه گاه و بیگاه جوانانی در جاده های ناایمن! مگر میشود دهلرانی باشی و یکی از اعضای خانواده یا بستگان نزدیکت را در این جاده ها از دست نداده باشی؟!
آن چه حق و حقیقت است باید نوشت و گفت حتی اگر توسط قلیلی از افراد که چشم بر حقیقت می بندند و انصاف و عدالت را ذبح می کنند و آن را برای خود افتخاری می دانند، مورد شماتت و حمله قرار گیریم۔
امروز در جهان، صنعتِ گردشگریِ یا توریسم برای تامینِ منابع مالی کشورها از اهمیت بالایی برخوردار است، به گونه ایِ کهِ برخی از کشورها از آن به عنوان منبع اصلی درآمد کشور نام می برند۔
آقای استاندار؛ اکنون بفرماید، تا امروز کهِ برای بازگشاییِ گذرگاهِ چنگوله آن همهِ دیدار و رایزنی را داشته اید، چند دیدار با مقامات ایران و عراق و چهِ رایزنیِ ها و در چهِ سطحیِ برای گذرگاه چیلات دهلران با طولانی ترین، امن ترین و نزدیک ترین مرز ایران با عراق داشته اید؟
شهرستان دهلران با ۲۲۰ کیلومتر مرز مشترک با عراق به عنوان یکی از طولانی ترین مرزهای مشترک ایران با کشوری دیگر، هنوز فاقد گذرگاه مرزی است! تا امروز از مردم بارها این پرسش، چرا این شهرستان فاقد گذرگاه مرزی است، و از مسئولان این پاسخ که دولت عراق نمی پذیرد! هنوز که هنوز است دلیل عدم پذیرش برای مردم مشخص نیست!؟ و این همچنان در هاله ای از ابهام است!