نسیم خوب آیند؛ اخباری که متاسفانه این روزها بیشتر از همیشه فضای کانال های مجازی را به خود اختصاص داده آمار بالای تصادفات در جاده های دهلران و مسیرهای منتهی به آن است.
تاسف بار است اگر بدانیم ایران در زمینه ی تصادفات جاده ای رتبه اول را در جهان دارا است و متعاقب آن دهلران ِ ایلام، با جاده هایی که لقب سفیر مرگ را به خود اختصاص داده اند اما چرا؟ چه عواملی باعث تاثیر بر شدت حوادث جاده ای دهلران هستند؟
با نگاهی اجمالی بر تصادفاتی که در جاده های دهلران صورت می‌گیرد به راحتی می‌توان دریافت؛
خودروهای فاقد ایمنی
عدم توجه رانندگان به قوانین
و جاده های نامناسب از مهمترین عوامل حوادث جاده ای دهلران می‌باشند.
اینجا دهلران است شهر ِ قربانگاه گاه و بیگاه جوانانی در جاده های ناایمن! مگر می‌شود دهلرانی باشی و یکی از اعضای خانواده یا بستگان نزدیکت را در این جاده ها از دست نداده باشی؟!
کم نبودند جوانان ناکامی که دراین جاده ها ناباورانه مرگ را در آغوش گرفتند، کم نبودند کودکانی که جاده های دهلران عنوان “یتیم” را به آنها دادند، کم نبودند پدر و مادرانی که هنوز هم با نفرت به این جاده ها می‌نگرند!
این بود حق مردم رنج کشیده ی دهلران؟ این بود حق مردمی که هنوز هم اگر لازم باشد به مانند پیشین آماده ی حضور در میدان اند؟!
چه شد شعار ” ایمنی جاده ها، حفظ سلامت مردم ” !!! جاده های دهلران تا چه زمانی باید قربانی بگیرند؟
این تراژدی غمگین چه زمانی به پایان می‌رسد؟
قطعا؛ مشخص سازی نقاط پرخطر جاده ها، نصب علایم هشدار دهنده، فرهنگ سازی در باب اصول رانندگی صحیح و ساختن جاده ها با اصول مهندسی می‌تواند نقش کارسازی را در کاهش تصادفات جاده ای ایفا کند.
صرفا؛ رانندگی به معنای در دست گرفتن فرمان خودرو نیست.
و اینک که زمستان بساطش را پهن کرده” خدا کند باران‌های آسمان بهانه ای نباشد برای ماه‌ها و سال‌ها خرابی جاده های دهلران! حتما شما هم فراموش نکرده اید اواخر فروردین ۹۵ را، در پی یک بارش، قسمتی از جاده ی کمربندی دهلران به اغما رفت و یک‌سال طول کشید که دوباره این جاده سلامتی اش را به دست آورد!! یکسال!!
امیدواریم با همت مسئولین جاده های ناایمن و مرگ آور دهلران برای ایمن سازی” تخصیص بودجه ی لازم ” داده شوند تا اخبار شومی که هر از چندگاهی روح این مردم را می خراشد به حداقل ِ ممکن برسند.