پایگاه خبری باور ما؛ ✍حسن جاوید_ کارخانه سیمان دهلران بعد از ۱۸ سال از کلنگ زنی با بیش از ۹۵ درصد پیشرفت فیزیکی امروز به معضلی بزرگ برای دولت کار و کرامت تبدیل شده است! درست زمانی که هر سه قوه مجریه، مقننه و قضائیه در بالاترین سطوح مدیریتی وعده هایی برای اتمام آن پروژه داده اند و علاوه بر آن، همه مسئولان امنیتی، نظامی و نظارتی برای بازدید از آن کارخانه به دهلران آمده اند و رفته اند اما نتوانستند کوچکترین تحرکی در روند رشد آن به وجود آورند! دیروز و امروز متاسفانه مالکان و سرمایه گذار کارخانه سیمان دهلران جواب تلفن آن مقامات را هم نمی دهند!! این برای یک کشور دردآور نیست؟! وقتی به این می اندیشیم که یک حکومت و جِینی از دولت ها آمدند و رفتند ولی نتوانستند این دغدغه کوچک را در میان دغدغه های بی‌شمار مردم این شهر و جوانان محروم و مظلوم این شهرستان حل کنند به این پی می بریم که زور سرمایه گذار کارخانه سیمان دهلران نه به مسئولان شهرستان و استان بلکه به مسئولان کشوری می چربد و آنها امروز در مقابل او به زانو در آمده اند برای این وضعیت کشور تاسف می خوریم!!
آقایان مسئول؛ چه شده است وقتی کارخانه به صورت لاک‌پشتی فعال بود همه برای عکس گرفتن به محل پروژه آمدید اما اکنون که تعطیل است کسی سراغ این کارخانه را نمی گیرد و  جواب تلفن کارگرانِ مظلومِ شاغل در آن که حقوقشان و بیمه شان امروز به تعویق افتاده را نمی دهد!؟
تاسف بار تر اینکه وقتی فکر می کنید  شخص استاندار( بخوانید مقام اول استان ) نتوانست مالک کارخانه را به استان و شهرستان بکشانند خود برای دیدارشان به تهران رفته است این‌جاست که باید به حال و روز این استان خون گریست! حقیقتا خدا می‌داند بین سرمایدار و ایشان در دیدار اخیرشان چه گذشته است که امروز وقتی آن کارخانه را می بینید احساس می کنید مرده ای ست که سال هاست جان داده است!
چرا استاندار امروز حاضر نیست برای دغدغه و مطالبه به حق این مردم حتی نامی از کارخانه سیمان دهلران به زبان بیاورند!؟
چه بخواهید چه نخواهید؛ آبروی دولت کار و کرامت در دهلران در گرو اتمام پروژه کارخانه سیمان دهلران است چون در غیر این صورت مردم می گویند دولت و سایر قوایی که امروز یک‌دست شده اند نتوانستند کارخانه ای بعد از ۱۸ سال با پیشرفتی بیش از ۹۵ درصد را به اتمام برساند چگونه خواهد توانست دیگر مشکلات کشور که به مراتب سنگین تر از این مشکل است را مرتفع نماید.