پایگاه خبری باور ما؛ حسن جاوید_ بیش از یک هفته است پتروشیمی دهلران بعد از زمزمه های تعطیلی از اردیبهشت ماه، امروز کامل تعطیل شده است و شرکت ها یکی یکی دهلران را ترک می کنند و در این چند روز رییس دستگاه قضا همراه با دادستان مرکز استان و بعد از یکی دو روز استاندار پتروشیمی آمد و در جلسه ای با حضور رییس هییت مدیره پتروشیمی دهلران و در جمع کارگران آن مجتمع از عدم تعطیلی و تعدیل نیرو را نوید داده اما در عمل به غیر این شد و امروز بیش از ۲۰۰۰ نفر از کار بیکار شده و این فاجعه ای ست که باید همه دستگاه های اجرایی، نظارتی و قضایی و علاوه بر این نهادهای امنیتی همراه و همگام با کارگران و خانواده یشان که این روزهای سخت اقتصادی معبر معاشان را از دست داده اند و باید از امروز به بعد با فشارها و تنگناهای اقتصادی دست و پنجه نرم کنند و با مشکلات اقتصادی و از فرط بیکاری به لحاظ روحی روانی به سوی افسردگی می روند، همنوا شوند و داد آنها بیشتر از کارگران و خانواده یشان باشد و خدای ناکرده آنها به سکوت وا ندارند که این در محضر خدا گناهی نابخشودنی ست چون اگر کارگر سکوت کند پول کرایه خانه، قسط وام، قسط ماشین، پول آب، برق، گاز، تلفن و از همه بالاتر خرج خوراک خود و خانواده را چه کسی باید پرداخت کند و البته آنها بیم این را دارند اگر سکوت کنند سرنوشتشان سرنوشت کارگران کارخانه سیمان خواهد بود که بعد از ۱۸ سال هنوز چشم انتظار حقوق و بیمه خود هستند اکنون انتظار کارگران و خانواده و بهتر است که بگوییم مردم دهلران از استاندار ایلام این است که یک روز جلسات و برنامه های خود را در استان تعطیل نمایند و به تهران بروند و همراه با نماینده مردم در مجلس با وزیر نفت، معاون اول رییس جمهور و بالاخره با رییس جمهور دیدار و از آنان بخواهند به این مشکل عظیم ورود نمایند و قبل از سفرشان به استان دستورات لازم را برای شروع فعالیت مجدد پتروشیمی دهلران را صادر نمایند و اما اگر به این فکر باشیم که در هنگام حضور رییس جمهور در استان و احیانا در جلسه شورای اداری در حضور ایشان در آن مورد سخن بگویید به نظر بی فایده و بی ثمر می آید تا اینکه فکر کنید ثمر و فایده ای داشته باشد.