پایگاه خبری باور ما؛ هر ساعتی از روز گذرتان به هر خیابانی از بازار دهلران افتاده باشد بی شک با صفوف در هم تنیده مردم پشت درب نانوایان روبرو شده اید که زن و مرد ساعت هاست که در سرما و گرما از کار و خانه خود زده اند تا چند نان برای صبحانه یا نهار یا شام بگیرند تا در این اوضاع و احوال افتضاح اقتصادی حداقل شکم را با نان خالی پر کنند و اگر از این صفوف که بیشتر در دهه شصت، زمان جنگ، دیده بودیم که الان شاهدیم این روزها متاسفانه بسیاری از خبازان از عدم نظارت مسئولان مربوطه سواستفاده می کنند و ساعت های شروع و پایان کار دلبخواهی برای خود تعریف کرده به گونه ای که مردم از این بی سامانی و بی نظمی و تعطیلی خودسرانه کلافه شده اند و سخن این مردم این است چرا یک نانوایی ساعت نه شروع و ساعت یازده پایان کارش می باشد و در شیفت عصر ساعت پنج شروع و ساعت شش نان تمام می کند و وقتی به خاطر ساعت کاری از آنان نقدی می شود با اخم تمام می گویند هر ساعتی دوست داشته باشیم شروع می کنیم و اگر صاحب آن نانوا خیلی محترم باشد؛ می گوید، سهمیه آرد صبح یا عصر را پخت کرده ام. و اما گلایه ی دیگر مردم این است چرا شهری با این جمعیت و وسعت که اگر بخواهیم موسیان و بسیاری از روستای آن بخش و بخش مرکزی را هم بر آن بیفزایم، که این خود حکایتی دیگر است، تعداد خبازانش این قدر محدود و معدود است!؟
امروز از صفوف مردم برای گرفتن نان و بی نظمی در ساعت شروع و پایان کار نانوایان و تعداد بسیار کم خبازانِ سطح شهر دهلران نوشتیم که اگر مسئولان اجرایی و نظارتی به فوریت برای این سه مشکل مبتلابهِ مردم چاره اندیشی نکنند بلا شک بایستی در آینده نه چندان دوری برای نظم دادن صفوف مردم و هم چنین برای عدم درگیری مردم با صاحبان خبازان برای بی نظمی در ساعت شروع و پایان کار و برای تعداد بسیار معدود خبازان سطح شهر باید برای جلوگیری از درگیری و خونریزی و قتل از پلیس مدد گیریم. این هشداری بود که امروز به عینه در سطح این شهر مشاهده می شود و اگر پای صحبت مردم بنشینید، خواهید شنید.
لازم و ضروری ست مسئولان محترم این وضعیت را ببینند و پای صحبت مردم بنشینند و برای آن چاره اندیشی نمایند.