توصیفِ فضایِ مجازی به فضایِ بی در و پیکر درست است۔ وقتیِ برخیِ هر با هر نیتیِ با صَرف کمتر از ده دقیقهِ وقت، کانالیِ تلگرامی ایجاد می کند و آن چه می خواهد در آن به اشتراک می گذارد و آن را به محلیِ برای تسویه حساب قرار می دهد باید هم‌ نام بی در و پیکر را بر آن نهاد۔
امروز جهان با وجود رسانه ها و شبکه اجتماعی به دهکده ایِ کوچک تبدیل شده که در کمترین زمان با خیلِ عظیمیِ از مطالب راست یا دروغ روبرو هستیم۔ فضای مجازیِ که امروز نام بی در و پیکر را بر آن نهاده اند مزیت های بی شماری دارد اما تعدادِ قلیل و اندکیِ محدود توان از این فضایِ مهیا شده سوء‌استفاده و در جهت نیات خود به لجن پراکنی می پردازند!
تهمت، تخریب، توهین، افترا و نسبت های ناروا به دیگران رسم نا میمونی است که این روزها رواج و ترویج می یابد که متاسفانه عدم برخورد با انتشار دهندگان آن درس عبرتی برای دیگران نشده است۔
یک روز دادستان را متهم به کم کاری و حمایت از یک قشر خاص می کند، روز دیگر مردم را زمین خوار می نامند، یک روز اصحاب رسانه را پول خور و جیره بگیر می نامند و دیگر روز بر فخر علم و دانش غرب کشور می تازد و خود را مبرا از گناه و پاک می داند اما نمی داند که از کوزه همان تراود که در اوست۔ از جایی که این مردم برای خود شخصیت قائل اند و از آنان شکایتی نمی کنند این موجب گستاخی بیشتر آنان شده است و هَجو نامه هایی می نویسند و آتش به اختیار از زبانِ جمعی از مردم و بزرگان به انتشار در می آورند که روح بسیاری از آن بی اطلاع است و مردم را به قصد آتش افروزی رو در روی هم قرار می دهد که سالیانِ سال است با صلح، صفا، مهر و محبت در کنار هم به خوبی و خوشی زندگی را سپری می کنند۔ اما پرسش این است، آیا زمان برخورد قانونی با این کانال هایِ مجازیِ بی مجوزِ هتاک و مالکان آنان فرا نرسیده است؟ آیا حرمتی دیگر مانده است که آنان به آن دست درازی نکرده اند؟ اگر امروز با آنان برخورد نشود بدون شک فردا این توهین ها و تخریب ها تبعات اجتماعی گسترده ای به همراه خواهد داشت که جمع آن به مراتب از امروز سخت تر خواهد بود، تا دیر نشده است، دستگاه قضا و نهادهای امنیتی به این چالشِ منطقه ایِ ورود کنند۔