اینکه به مردم توصیه شود در خانه بمانید، ماسک بزنید، از تجمع دوری کنید، مراسم عزا و عروسی نگیرید و خلاصه اینکه پروتکل های بهداشتی را رعایت کنید، همه خوب است چون در حفظ سلامتی و جان خود و مردم موثر است۔ اما بی انصافی است اگر توپ شیوع کرونا و ورود شهرستان به وضعیت قرمز را در زمین مردم انداخت و دلیل آن را تنها در عادی انگاری مردم، غفلت از کرونا و عدم رعایت پروتکل ها دانست۔نقش مسئولان در میان چیست؟ آیا آنان به عنوان متولیان امر چه بوده است؟ آیا آنان نقش خود را به خوبی و به نحو اکمل به انجام رسانده است؟
اگر کسی پیدا شد و تمام تقصیرات وضعیت نارنجی دیروز و قرمز امروزِ دهلران را بر گردن مردم نهاد و مسئولان را بری از تقصیر دانست، آن فرد یا افراد از همه جا بی اطلاع است یا خود را به ناآگاهی می زند! چون، اگر بی اطلاع نبود تقصیر را فقط به گردن مردم نمی انداخت، اگر چه در برخی از موارد مردم مقصراند و اینگونه نیست که دولت یا دولتمردان بی تقصیر باشند۔
چرا آرامستان ها بازگشایی شد!؟
چرا کوچ عشایر به صورت سنتی انجام شد!؟
چرا شرکت های نفتی فعال با کارگران غیربومی تا چند روز پیش فعال و احیانا برخی از آنها در این روزها به فعالیت خود ادامه می دهند!؟
چرا نان خشکی ها و ضایعاتی ها همچنان در حال فعالیت است!؟
چرا میوه فروشان و دست فروشان ساماندهی نشد!؟
چرا عروسی ها و مراسم عزا شلوغ تر از گذشته انجام می شود!؟
چرا قلیان سراها کماکان و گاها به صورت پنهانی به فعالیت ادامه می دهند!؟
چرا بازرسی ها در ورودی های شهرستان ۲۴ ساعته انجام نمی شود!؟
چرا در ورودهای شهرستان تست ریپد از مسافران غیربومی انجام نمی شود!؟
آیا این موارد که ذکر شد از مصوبات ستاد کرونای شهرستان نیستند؟
چرا اِعمال نشد و اگر شد در اِعمال آنها اِهمال کاری شد؟!
پس مردم و دولتمردان در شیوع کرونا و به خطر انداختن سلامتی و جان مردم کوتاهی می کنند۔ برخی اوقات لازم است از قوه قهریه استفاده شود۔
در پایان لازم است مردم حداقل برای حفظ سلامتی خود هم شدهِ بیش از پیش خود را ملزم به رعایت پروتکل ها کنند و دولتمردان هم به وظایف خود عمل نماید۔