شنیدنِ خبرِ موافقت با گشودنِ گذرگاهِ مرزیِ جدید، داغِ دلِ مردم شهرستانِ دهلران را تازه شد۔
این روزها با وجود فضای مجازی مردم با نوشتن پیام درددل های خود را می نویسند۔ آنان که برای بیان خواسته هایشان نه توانِ تجمعی دارند نه دستشان به مسئولی می رسد تا مطالباتشان را مطرح کنند خدا رو شکر می کنیم و دستمریزاد به بنیانگذاران این فضا مجازی می گوییم۔
” اداره محلی استان «واسط» عراق از موافقت دولت مرکزی این کشور برای گشودن گذرگاه مرزی جدیدی در شرق این استان در چنگوله خبر داد”۔
خبر این بود۔
گذرگاهِ مرزیِ جدید مبارکِ مردم شهرستان مهران باد۔
شهرستان دهلران با ۲۲۰ کیلومتر مرز مشترک با عراق به عنوان یکی از طولانی ترین مرزهای مشترک ایران با کشوری دیگر، هنوز فاقد گذرگاه مرزی است!
تا امروز از مردم بارها این پرسش، چرا این شهرستان فاقد گذرگاه مرزی است، و از مسئولان این پاسخ که دولت عراق نمی پذیرد! هنوز که هنوز است دلیل عدم پذیرش برای مردم مشخص نیست!؟ و این همچنان در هاله ای از ابهام است!
آیا دولت مرکزی عراق، فقط با گذرگاه روبرویِ چیلات موافقت ندارد!؟ در زمانی نه چندان دور شنیده می شد که استاندار میسان عراق از حامیان مقتدی صدر و مخالف ایران است و به همین دلیل با ایجاد گذرگاه مقابل چیلات دهلران مخالف است!؟ مگر گذرگاه مرزی مقابل گذرگاه چذابه استان خوزستان در استان میسان نیست؟ پس چگونه است استاندار میسان و دولت مرکزی عراق با گذرگاه چذابه موافق است اما با گذرگاه چیلات دهلران مخالف!؟
امروز مردم دهلران به این بهانه ها پوزخندی از روی عصبانیت می زنند!
آیا بعد از یادداشت های فراوانی که در گذشته در مورد ضرورت و اهمیت بازگشایی گذرگاه چیلات و گذرگاه مقابل آن در عراق نوشته شده بار دیگر باید نوشت امید داریم یا انتظار داریم مسئولان استان و کشور در راه تحقق این خواستهِ به حق مردم گام بر دارند و تکرار مکررات داشته باشیم۔ نه هرگز آن را نخواهیم گفت چون امروز بر همه مردم اِهمال و نادیده انگاری مسئولان هویدا شده است و این اجحاف آنان را نخواهند بخشید۔