اگر من و شما در این انتخابات شرکت نکنیم و انتخابات را با عدم شرکت تحریم کنیم آیا رییس جمهور یا اعضاء شورای شهر و روستا انتخاب نخواهد شد؟

مردم این دو شهر با شروع فصل گرما برای شنا پناه به رودخانه ها می برند! و هر ساله یک یا دو نفر و حتی بیشتر، جانشان را در رودخانه ها از دست می دهند و متاسفانه مسئولان ورزش استان در بی خیالیِ مفرط غوطه ورند

اگر شهروندی به این امید صبحگاهان شیر آبش را رها می‌کند و آب را هدر می‌دهد نیک بداند که انتهای این داستان کویر است و لوله هایی تهی از آب!

این روزها ترسِ از کرونا تحت الشعاع ترسِ از قطعیِ برق و خرابی لوازم خانگی و عقب افتادن دانش آموزان از امتحاناتِ آنلاین و تحملِ گرمای هوا در سالن هایِ امتحانات حضوری قرار گرفته است۔ این شده تدبیر مسئولان ما!؟

چند پرسش اساسی که مردم دارند این است؛ چرا در رابطه با خاموشی ها هیچ گونه اطلاع رسانی نشده است؟ یا اینکه آیا سزاوار است در شهری چون دهلران با دمای هوا بیش از ۴۰ درجه، با این حجم از خاموشی در طول روز مواجه شویم؟ یا اینکه اگر در این گونه مواقع وسایل برقی با با مشکل مواجه گردد آیا شرکت توزیع نیروی برق استان ایلام جوابگو خواهد بود؟

آقای نوذری؛ امروز به پایان عمر دولت تدبیر و امید و قاعدتا استانداری شما نزدیک می شویم۔ شنیده اید که می گویند عاقبت به خیر شوید؟ امروز برای اینکه مردم شهرستان دهلران در حق شما این دعا را بکنند به آنها بگویید در این مدت در رابطه با چهار مطالبه عمومی و فراگیر آنها چه کرده اید؟ ۱_ فرمانداری ویژه ۲_ بازگشایی مرز چیلات ۳_ ساماندهی آب سَر گَرو( آبگرمه ) ۴_ کارخانه سیمان

امیدواریم روزی فرا رسد آنهایی که نقش روابط عمومی را بازی می کنند پی ببرند وظایفشان چیست و در راستای آن گام بر دارند و روسای ادارات، نهادها و شرکت ها بیشتر به روابط عمومی اهمیت دهند و از افرادی استفاده کنند که علم، آگاهی و دانش این رشته مهم را دارند۔

آیا دستگاهی که از اساس ایراد داشت و در این مدتی که در دهلران بود اما ناتوان از گرفتن عکس، شایسته این همه تقدیر و تشکر از کسانی که من آن را آورده ام، بود!؟

بیمارستان شهداء دهلران، سی تی اسکن ندارد، دستگاه رادیولوژی آن خراب است، فقط یک متخصص داخلی دارد، اکسیژن همراه برای بیمار کرونایی ندارد۔ درک این مشکلات برای مردم دیگر شهرها بسیار سخت است چون لمس این مشکلات را نکرده است۔

بارش نامناسب سال گذشته و هجوم دامداران کوچ رو از اقصی نقاط کشور و استفاده بی امان از طبیعت و پوشش گیاهی ضعیف منطقه و امروز خرید کاهِ باقی ماندهِ از برداشت محصول کشاورزی، آینده ای تاریک پیش روی دامدار بومیِ منطقه قرار داده است